Testamenten

In 2003 is een nieuw erfrecht ingevoerd, wat als uitgangspunt heeft dat de langstlevende bij overlijden van de partner wordt “beschermd” tegen de financiële aanspraken van hun kinderen. Ondanks dit uitgangspunt is het in situaties dat mensen getrouwd zijn, toch verstandig om een testament op te laten stellen. Hierdoor kan bijvoorbeeld worden voorkomen dat bij opname van de langstlevende in een verpleeghuis de erfdelen van de kinderen “opgegeten” moeten worden om de zorg te betalen. Door een zogenaamd testament op de langstlevende op te stellen, kan er ook vaak besparing van erfbelasting (vroeger genaamd: successierecht) plaatsvinden.

       Voor zowel gehuwden als voor weduwen/weduwnaar is het vaak zinvol om in het testament een zogenaamde “privé-clausule” op te nemen, zodat bij een scheiding van een kind-erfgenaam, de erfenis niet met diens ex-echtgenoot gedeeld hoeft te worden.

       Mocht een kind of een andere erfgenaam in het buitenland verblijven of  is er sprake van een moeizame verhouding tussen de ouder(s) en een of meer van hun kinderen of tussen de kinderen onderling (hetzelfde geldt overigens ook in diverse andere verhoudingen) dan kan de aanwijzing van een executeur voorkomen dat de afwikkeling van de toekomstige nalatenschap vertraging oploopt vanwege een “tegenstribbelend” kind c.q. erfgenaam.

       Een testament  levert niet alleen voor gehuwden vaak een besparing van (erf)belasting op, maar dat aspect kan ook gelden voor tal van andere situaties en familieverhoudingen.

Belangrijk advies: mocht in het verleden een testament zijn gemaakt, dan raad ik aan om dat testament nog eens na te laten kijken door notariële ogen. De wetgeving is immers voortdurend in beweging en ook zou het kunnen zijn dat de in het testament door u aangewezen personen en/of instellingen gewijzigd moeten worden.

       Bij mij op kantoor worden voor een informatief gesprek  geen kosten in rekening gebracht. Dat geldt ook als informatie wordt ingewonnen naar aanleiding van een testament dat destijds bij een ander notariskantoor is opgesteld.

Levenstestamenten

Levenstestamenten (ook wel genoemd: algemene volmachten)  zijn met name bedoeld voor het geval u (als gevolg van een ongeval, ziekte of ouderdom) uw wil niet meer voldoende kunt bepalen. Op grond van een levenstestament kan de partner bevoegd zijn om namens de andere partner alle handelingen te verrichten die nodig zijn.

       Indien de beide partners  niet meer in staat mocht zijn om hun wil te bepalen of indien (na het overlijden van één van de partners ) de langstlevende daartoe niet meer in staat is, kan aan één of meer kinderen of aan een andere persoon volmacht worden gegeven om namens u te handelen.

In een levenstestament wordt overigens vaak bepaald dat de kinderen (of een andere reserve-gevolmachtigde) pas van hun/diens volmacht gebruik kunnen/kan maken als er een medische verklaring is waaruit blijkt dat de ouder(s) niet meer in staat zijn om diens/hun wil te bepalen. Daarnaast kunnen er ook nog regelingen in het levenstestament worden opgenomen waardoor zo

veel mogelijk voorkomen wordt dat een kind of een andere gevolmachtigde misbruik kan maken van diens bevoegdheid.

       Niet alleen voor gehuwden of weduwen of weduwnaars met kinderen is een levenstestament een echte “aanrader”, maar ook voor “alleenstaanden” (met of zonder kinderen) is een dergelijk document aan te bevelen.

       Mocht u in de familiekring geen personen hebben die u dermate vertrouwt dat u hen als gevolmachtigde wilt benoemen, dan kunt u ook een goede vriend of een betrouwbare kennis als gevolmachtigde aanwijzen.

       Indien u in de toekomst uw wil niet meer voldoende kunt bepalen en u heeft daarin niet voorzien door middel van een levenstestament, dan zal de rechter waarschijnlijk overgaan tot de benoeming van een curator, bewindvoerder of mentor. Die benoeming heeft overigens wel tot gevolg dat voortaan door de bewindvoerder, curator of mentor elk jaar rekening en verantwoording moet worden afgelegd aan de rechter. Tevens dient voor uitgaven van een bepaalde hoogte goedkeuring te worden gevraagd aan de rechter. (Nota bene: indien er sprake is van een bewind zal voor een uitgave van € 1.500,00 of meer toestemming nodig zijn van de rechter). Dat betekent bijvoorbeeld ook dat rechterlijke goedkeuring nodig is voor de verkoop van de woning of voor het doen van schenkingen aan kinderen, kleinkinderen of aan anderen.

       U kunt dergelijke situaties voorkomen door een levenstestament op te stellen. In dat geval houdt u als familie namelijk zelf de regie in handen.

Schenkingen

Voor het doen van schenkingen van geldbedragen aan kinderen, kleinkinderen of aan de zogenaamde “goede doelen” heeft u geen notariële akte nodig. Gaat het om grotere bedragen die u schenken wilt of gaat u iets anders schenken dan geld, dan kan het overigens verstandig zijn om hierover met uw notaris overleg te hebben. In bepaalde gevallen is het verstandig om over te gaan van de vastlegging van de schenking(en) in een notariële akte

       Er bestaan overigens diverse interessante regelingen om belastingvrij schenkingen te doen die de “ontvanger” kan besteden voor de aankoop van een eigen woning of voor aflossing van een zogenaamde “eigen woningschuld”.

Hil Herweijer, notaris

< terug naar vorige pagina