GERECHTIGHEID

In de Bijbel valt me soms op dat bepaalde begrippen aan elkaar
gekoppeld lijken. Bijvoorbeeld, wijsheid en inzicht komen vaak
samen voor bij de Spreukendichter, maar ook in andere
bijbelboeken. In met name het boek Jesaja viel me de
koppeling tussen gerechtigheid en redding op. Maar als je daar
eenmaal op gaat letten, kom je het ook elders vaak tegen. Gods
gerechtigheid is een bevrijdende, verlossende, reddende
gerechtigheid. De Hebreeuwse woordstam van gerechtigheid is
Z D K. De vrome koning Josia noemde een van zijn zonen
Zedekia, wat gerechtigheid van God betekent. Als laatste
koning van Juda vóór de ballingschap is die betekenis door
Zedekia niet bepaald gedemonstreerd; des te duidelijker is wel
de profetische betekenis: de HEER gaat zijn
verbondsdreigementen uitvoeren! Zeventig jaar ballingschap;
maar daarna toch weer bevrijding. Een misschien nog veel
bekender naam is Melchizedek, mijn koning (is) gerechtigheid.
De schrijver van de Hebreeënbrief noemt Jezus een
hogepriester voor eeuwig, omdat Hij priester is naar de
ordening van Melchizedek. In dat verband wijst hij op de
drager van die naam als ambtsdrager. Als priester naar de
ordening van Melchizedek is Jezus de Messias, de Christus. En
nu gaat het begin van de brief aan de Efeziërs nog meer voor
me leven. De veelvuldige herhaling van ‘in Christus’/ ‘in Hem’
betekent dat de Heere God elke gelovige ziet door een bril die
maakt dat zij/hij voor Hem koning gerechtigheid is. Daarom
moest Jozef de zoon van Maria de naam Jezus geven: Hij zal
zijn volk bevrijden van hun zonden. Reddende gerechtigheid!

Frans van Egmond