geen mooier cadeau op verjaardagen en sinterklaas dan een boek! Door de jaren heen groeide zo een eigen persoonlijke
verzameling: van kinderboeken via avontuurlijke pockets naar oude en moderne literatuur, van boeken over
maatschappelijke vraagstukken via psychologie, filosofie en theologie naar kunstboeken en dichtbundels.
Een vertrouwde verzameling waar ik met plezier naar kan kijken (boeken zijn als vrienden, hoorde ik eens) en die nog
steeds groeit, maar die me tegelijk ook een beetje boven het hoofd begint te groeien. Vandaar dat ik aan het opruimen ben
geslagen, nog niet door een naderende verhuizing, maar wel
door de omstandigheid dat ik er ineens een hele verzameling bij kreeg. En eigenlijk is het heel bijzonder om alles weer
eens door je handen te laten gaan, zeker als je in de luxe positie verkeert dat je kunt kiezen wat je graag wilt houden,
wat je een ander plekje wilt geven en wat je opnieuw wilt lezen. En wat echt weg mag ……
Een leven zonder boeken kan ik me (nog) niet goed voorstellen, maar heel veel jonge mensen hechten niet meer
aan boeken of aan het bezit van boeken, ook niet als ze wèl van lezen houden. Je kunt immers alle boeken van de wereld
op je e-reader of zelfs op je telefoon lezen! Handig natuurlijk, maar zelf mis ik dan hoe een boek er uitziet, de
buitenkant, de bladspiegel, hoe het voelt en ruikt, hoe je kunt bladeren en hoe je streepjes of uitroeptekens kunt zetten.
Mijn liefde voor lezen en voor boeken heb ik van huis uit meegekregen en mijn ervaring is dat je iets wat je zelf hebt
ontvangen en waar je blij mee bent ook heel graag weer wilt doorgeven. Gelukkig heb ik die liefde jarenlang kunnen
delen en doorgeven toen ik juf was op de basisschool: verhalen vertellen en voorlezen, en vooral het wonder van
kinderen die leren lezen, voor wie een nieuwe wereld opengaat en die ontdekken dat ze ook zelf verhalen kunnen
maken. En die ervaren dat je door te lezen in verbinding kunt raken met mensen en kinderen uit andere landen en zelfs uit
andere tijden. Dat je even in een andere wereld kunt stappen. Wat een feest!
En wat nog mooier is, lezen is niet alleen een heel aangename tijdspassering, lezen kan ook je kijk op de wereld
verruimen doordat je al lezend van binnenuit andere mensen leert kennen, met andere gewoontes, andere gedachten,
andere regels, andere achtergronden, andere verwachtingen. En om zo meer begrip te krijgen voor alles wat anders is dan
jezelf gewend bent. Deze bespiegelingen kwamen bij me op toen ik de afgelopen dagen bezig was met mijn eigen ‘bibliotheek’ en toen alle
boeken door mijn handen gingen: boeken die interessant zijn en waar ik veel van geleerd heb, boeken die mooi zijn en
waar ik steeds opnieuw blij van word, boeken die een herinnering zijn aan de fases die ik in mijn leven heb
doorgemaakt en boeken die ik telkens weer in de hand neem, boeken die de vragen verhelderen waar ik zelf mee rondloop
en boeken die kunnen troosten. Wat een rijkdom te kunnen lezen! ‘Dit wordt ons niet ontnomen: lezen…’ zo begint het
gedicht Onvervreemdbaar van Ida Gerhardt.

ONVERVREEMDBAAR
Dit wordt ons niet ontnomen: lezen,
en ademloos het blad omslaan,
ver van de dagelijksheid vandaan.
Die lezen mogen eenzaam wezen.
Zij waren het van kind af aan.
Hen wenkt een wereld waar de groten,
de tijdelozen, voortbestaan.
Tot wie wij kleinen mogen gaan;
de enigen die ons nooit verstoten.
Ida Gerhardt
Een mooi gedicht vind ik, maar tegelijk denk ik aan oudere
mensen die door verlies van gezichtsvermogen niet meer
kùnnen lezen, terwijl ze misschien juist zo van lezen hielden.
Ik kan me voorstellen hoe moeilijk en verdrietig dat is en ik
hoop dat juist voor die mensen de techniek van het luisteren
naar boeken kan helpen om het verlies van zelf lezen een
beetje te compenseren.

Een hartelijke groet van Fokje van Roekel