BESPIEGELINGEN

Een lied van belofte

Over lied 982, tekst en melodie van Natalie Allyn Wakeley
Sleeth – Hymn of Promise.
‘In de bloembol is de krokus, in de pit de appelboom, in de
pop huist een belofte: vlinders fladderen straks rond. In de
koude van de winter groeit de lente ondergronds, nog
verborgen tot het uitkomt, God ziet naar de schepping om.’
In de bloembol is de krokus ……. Nog steeds brengt het
Liedboek mij verrassingen en in deze dagen, nu de herfst is
begonnen, trof mij juist dit lied van belofte en toekomst.
Belofte en toekomst die al in het heden zijn gelegen, maar
nog onherkenbaar, klein of kwetsbaar. En toch iets in zich
dragend van toekomst; een belofte voor wie het zien wil,
voor wie zich wil verwonderen misschien.
Op de fruitschaal liggen nieuwe appels uit de Betuwe en ik
moet denken aan de bloesems die we zagen toen we in april
een paar dagen in die streek waren. We fietsten langs de
Linge om de bloeiende fruitbomen te zien: een prachtige
ervaring, al die bloesems, zo teer en kwetsbaar nog. En nu
die appels, zo stevig, fris en sappig.
‘Elke stilte kent zijn zingen, zoekt een woord en melodie,
ieder duister wacht een morgen / in dat licht is alles nieuw.
Het verleden bergt de toekomst, wat die brengt, je weet het
niet, nog verborgen tot het uitkomt, God alleen herschept en
ziet.’
Ieder duister wacht een morgen ….. Woorden die ons, denk
ik, moed kunnen geven om hoop te houden, ook als er om
ons heen zoveel is om ons zorgen over te maken. En wie zou
zich niet af en toe moedeloos voelen en machteloos? Wat
kun je doen, wat helpt het eigenlijk? En toch … hoe klein en
onbeholpen misschien ook, toch is het belangrijk om te
blijven geloven dat het anders kan, en om te blijven bidden,
te blijven zoeken naar wat belangrijk is, naar wat bijdraagt
aan een betere wereld, al lijkt het vaak een druppel op een
gloeiende plaat.
‘In ons einde is de aanvang, in de tijd oneindigheid, in de
twijfel ligt geloven, in ons leven eeuwigheid, in de dood het
nieuwe leven, overwonnen alle strijd, nog verborgen tot het
uitkomt, God alleen herkent die tijd.’
In de twijfel ligt geloven …… Een lied van belofte dat
uitnodigt tot vertrouwen: je hoeft niet alles te weten, je hoeft
niet alles te overzien, om gewoon maar te beginnen of juist
door te gaan. Twijfelend soms, aarzelend en zoekend vaak,
maar met het vertrouwen dat alles wat met liefde en
toewijding wordt gedaan en gezegd, bewaard blijft en groeit.
Ik wens u een mooie herfsttijd.

Fokje van Roekel