Actieplan Inclusieve Arbeidsmarkt nodig

Hoe komt Nederland inclusief de crisis uit, hoe zorgen we dat er geen groepen achter blijven? Manon Vanderkaa: “Het is onze hoop dat na de coronacrisis iedereen mee kan doen in onze maatschappij en op onze arbeidsmarkt. Dat er niet onbedoeld groepen verder op achterstand worden gezet, met alle gevolgen van dien. De mensen tussen de 55 en 66 jaar verdienen daarom de volle aandacht.” Het is tijd voor een Actieplan Inclusieve Arbeidsmarkt.

Het wordt steeds duidelijker dat we een periode van ongekende recessie tegemoet gaan, nu de werkloosheid sterk stijgt, bedrijven (ondanks de steunpakketten) moeten stoppen en de armoede stijgt. De Tweede Kamer debatteert erover; KBO-PCOB leverde inbreng.

Al voor de coronacrisis was onder volwassenen de langdurige armoede het grootst tussen de 55 en 66 jaar. Werk is de beste bescherming tegen armoede. Maar de arbeidsmarkt was voor mensen boven de 50 jaar nog lang niet optimaal. Want waar nog maar een generatie geleden mensen met de VUT konden, zijn sinds 2005 de regelingen voor vervroegd pensioen in hoog tempo afgebouwd. Ook is de pensioenleeftijd versneld verhoogd van 65. Dit heeft tot gevolg gehad dat steeds meer vijftigers en zestigers, mannen en vrouwen, aan het werk zijn gegaan en gebleven. Maar nog lang niet allemaal.

Grote verschillen, zorgelijke cijfers

De werkloosheid stijgt onder de jongere groepen, maar ligt nog verreweg het hoogst bij de groep boven de 55 jaar. De grote verschillen tussen leeftijdsgroepen lijken volgens de CBS-cijfers iets van de laatste jaren te zijn. Bijna de helft van de WW-uitkeringen wordt verstrekt aan mensen tussen de 50 en 66 jaar. Hierna volgt meestal de bijstand. Van de bijstandsgerechtigden is 56% ouder dan 45. In 2007 was dit nog 46%. Bij flexwerkers zijn de trends ook zorgelijk. 60% van de zzp-ers is ouder dan 45 jaar (van de werknemers is dit ruim 40%). Zzp’ers tussen de 55 en 65 jaar verdienen bovendien stukken minder dan de groep tussen de 35 en 55 jaar. Het aantal oudere uitzendkrachten is in tien jaar tijd verdubbeld en het perspectief op een vaste baan is voor hen klein. Wie ziek is of werkloos boven de 55 jaar, heeft het financieel zwaar en heeft nauwelijks uitzicht op economisch herstel. Dit gegeven is extra prangend in het vormgeven van onze samenleving na de coronacrisis. Wie zetten we weer aan het werk?

KBO-PCOB heeft grote zorgen over het herstel van de arbeidsmarkt voor vijftigers en zestigers na de coronacrisis. Manon Vanderkaa: “Wij vrezen voor een ‘verloren generatie’ met alle gevolgen van dien, waaronder toenemende armoede. We vragen de Tweede Kamer en het kabinet om bij de beleidskeuzes op het gebied van arbeidsmarkt en sociale zekerheid de groep tussen de 55 en 66 jaar scherp in de gaten te houden.”

Actieplan Inclusieve Arbeidsmarkt

In de afgelopen tijd zijn een aantal belangrijke stappen gezet met als doel de werkloosheid onder 50-plussers omlaag te brengen. Vanuit onze achterban krijgen we terug dat werkzoekenden vooral baat hebben bij op-maat-begeleiding, coaching, ontwikkeladvies en opleiding/bijscholing.

We dringen er als KBO-PCOB op aan om voldoende middelen in te zetten voor scholing en begeleiding van de groep 55-66 jaar, of om er ten minste voor te zorgen dat de beschikbare gelden voor scholing en begeleiding in belangrijke mate bij deze leeftijdsgroep terecht komen. Het is hoog tijd voor een Actieplan Inclusieve Arbeidsmarkt waarmee de overheid concrete vervolgstappen gaat zetten om iedereen gelijke kansen op werk te geven.

Klik hier voor onze brief aan de Tweede Kamer

Dit bericht verscheen eerder op KBO-PCOB